لیزر
لیزر در واقع یک نوع نور است. یک اشعه پرانرژیای که میتواند انرژی خود را بهطور کاملاً انتخابشده به بافتهای موردنظر جهت درمان منتقل کند. لیزرها در حقیقت دارای مادهای میباشند که نور را تولید و از طرفی در طیف موردنظر تقویت میکند. دو آینه در داخل دستگاه و پروب آن موجب منعکس شدن و رفتوبرگشت نور ایجاد شده از درون این منبع میشوند. در نتیجه آن، اشعههایی با نوری قوی و موازی تولید میشود. این اشعهها مجموعهای از یک یا چند رنگ خالص میباشند.
این خصوصیاتی است که لیزر را از یک لامپ معمولی مجزا میکند و آنرا برای کاربردهای طبی لیزر محیا میکند. این طیف خاص نور لیزر موجب تحریک سلول زنده و یا صدمه دیده و افزایش ماده تغذیهای سلول یعنی A.T.P میشود و به این طریق موجب ترمیم بافت صدمهدیده و درمان خصوصاً در بیمایهای اسکلتی – عضلانی مانند درمان دیسک کمر، درمان آرتروز زانو و درمان دردهای شانه و درد گردن و درد مچ دست، کمک به ترمیم عصب در بیماران دیابتی یا سندرمهای گیر افتادگی عصب مانند گیر افتادگی عصب مدین (C.T.S) میشود.
شاک ویو
روش شاک ویو تراپی، برای بیماران مبتلا به درد بافت نرم (عضله، تاندون ها و رباط ها)، بیماری های مفصلی و استخوانی مفید است. این درمان می تواند به افرادی که دچار آسیب های ورزشی یا آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد (overuse injuries) هستند، کمک کند و می تواند برای کسانی که تحت فیزیوتراپی تخصصی قرار می گیرند برای طیف وسیعی از شکایات مفید باشد.
زمینه های اصلی کاربرد شاک ویو درمانی در ارتوپدی، توانبخشی و پزشکی ورزشی است و عموماً این روش برای کمک به درمان شرایط زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
تکار
تکارتراپی نوعی روش درمانی است که با استفاده از دستگاه تکار انجام می گیرد و به درمان بسیاری از بیماری ها کمک می کند.
درمان غیر جراحی بیماری های استخوانی، مفصلی، بافت های نرم و بهبود مشکلات اسکلتی_عضلانی از موارد کاربرد تکارتراپی است.
تکار تراپی روشی ایمن و غیر تهاجمی است که امروزه در بسیاری از کلینیک های فیزیوتراپی وجود دارد.
این روش درمانی در ابتدا تنها برای آسیب های ورزشی کاربرد داشت و بتدریج در درمان سایر آسیب های سیستم اسکلتی_عضلانی که فیزیوتراپی در درمان آن ها نقش دارد نیز بکار برده شد.
دستگاه تکار با تولید امواج رادیو فرکانس (طیف امواج الکترومغناطیسی) موجب انتقال انرژی به بافت های بدن می شود.
دستگاه تکار نوع پیشرفته تری از درمان با دیاترمی است که انرژی را به مناطق عمیق تری از بدن انتقال می دهد.
جریان الکترومغناطیس که در نتیجه تکارتراپی ایجاد می شود سبب انتقال انرزی به بافت های بدن و کمک به بازسازی آن ها می شود.
در طی درمان با دستگاه تکار بیمار احساسی همچون زمانی که تحت درمان با ماساژ قرار می گیرد خواهد داشت.
تعداد جلسات درمانی با تکارتراپی پس از معاینه اولیه توسط فیزیوتراپیست تعیین می شود.
بسیاری از بیماران تحت تکار پس از اولین جلسه احساس بهبودی نسبی را در خود خواهند داشت.
تکارتراپی در کنار سایر مدالیته های فیزیوتراپی تخصصی همچون درمان دستی ، لیزر پرتوان ، شاک ویو تراپی ، مگنت تراپی و … به درمان و توانبخشی افراد نیازمند به خدمات فیزیوتراپی تخصصی کمک زیادی می کند.
فواید تکارتراپی
بهبود جریان لنف و خون
بازسازی بافت های عضلانی، تاندون ها، لیگامان ها، بافت های همبند و استخوان های آسیب دیده
افزایش گرمای موضعی در بافت ها که سرعت متابولیسم و بازسازی را افزایش می دهد.
تحریک آزاد سازی هورمون های تسکین دهنده درد
ترمیم بافت ها
کاهش ادم و تورم
افزایش اکسیژن و انرژی در بافت های آسیب دیده
تحریک بافت های نرم عضلات، لنف و وریدها
تقویت سیستم ایمنی بدن
CPM
دستگاه CPM، وسیله ای است که برای انعطاف دهی ملایم و گسترش دامنه حرکت مفصل مورد استفاده قرار می گیرد. از دستگاه CPM می توان بعد از جراحی استفاده کرد تا مفصل به آرامی خم شود. دستگاه CPM در فیزیوتراپی تخصصی گاهی اوقات پس از جراحی تعویض مفصل زانو مورد استفاده قرار می گیرد، اما می توان از آن پس از جراحی آرنج، مفصل ران یا شانه نیز استفاده کرد.
استفاده از دستگاه CPM در فیزیوتراپی تخصصی، امکان حرکت مداوم را برای مفاصلی فراهم می کند که فرد آزادانه قادر به حرکت دادن آنها نیست. افراد ممکن است هنگام تلاش برای حرکت دادن مفصل خود پس از جراحی احساس درد کنند. این می تواند از حرکت مفصل جلوگیری کند، که می تواند منجر به سفتی، از دست دادن حرکت و توسعه بافت اسکار شود.با قرار دادن زانو در این دستگاه بلافاصله پس از جراحی، بافت اسکار ایجاد نمی شود و مشکل سفتی نگران کننده نخواهد بود.
مگنت
عنصر آهن در ترکیب خون ما به مقدار زیادی وجود دارد و به همین دلیل وقتی آهنربا بر روی قسمتی از بدن قرار میگیرد، جریان خون به آن ناحیه افزایش پیدا کرده و روند بهبود آسیبدیدگیهای آن سریعتر میشود. میدانهای مغناطیسی در مجاورت بدن باعث تأمین انرژی بیشتر و تقویت سرعت خونرسانی به بافتهای بدن شده و با تقویت جریان خون غنی از عناصر غذایی در موضع آسیبدیده موجب افزایش سوخت و ساز یا متابولیسم در بدن شما میشود. افزایش جریان خون موجب اکسیژنرسانی بیشتر به اندامهای بدن و تأمین اکسیژن بیشتر برای عضلات و بافتها جهت بهبود توان فیزیکی و روانی آنها میگردد.
تغییر در تعادل هورمونی
مگنتدرمانی تأثیرات قابل ملاحظهای در بهبود فرایندهای فیزیولوژیکی بدن دارد که از آن جمله میتوان به کمک به دفع سریعتر مواد زائد از بدن، خارج کردن سموم و مواد ناخواسته، آزاد کردن مقادیر بیشتری از هورمونهای اندورفین که مسکنهای طبیعی بدن به شمار میروند و باعث بهبودی سریعتر آسیبدیدگیها در بدن میشوند، بهبود فعالیت ضد عفونت و التهاب در بدن و تقویت سیستم ایمنی، تنظیم و تعدیل در میزان تولید هورمون اندوکرین و کمک به برقراری تعادل در عملکرد آن، افزایش تولید آنزیمهایی که در کاهش ورم، خشکی و اسیدیته ناشی از جراحتها و مصدومیتها در بافتهای بدن تأثیر دارند، کاهش التهاب در بافتهای آسیبدیده، القاء تولید کلاژن بیشتر در مفاصل آسیبدیده و ناحیه اطراف آنها که موجب بهبودی سریعتر استخوانها و اجزای داخلی مفصل میشود و در نهایت، کمک به رفع دردهای مزمن و تقویت سلامت عمومی بدن اشاره کرد.
تغییر در تعادل الکترومغناطیسی بدن
هنگامی که یک مصدومیت برای ما اتفاق میافتد و یکی از بافتهای بدن آسیب میبیند، یونهای دارای بار مثبت به طرف ناحیه آسیبدیده حرکت میکنند و باعث ایجاد درد و ورم در آن ناحیه میشوند. حال برای آنکه آسیبدیدگی این بافت بهبود پیدا کند، باید به حالت طبیعی خود یعنی به وضعیت دارای بار منفی بازگردانده شود. بهکارگیری میدانهای مغناطیسی در موضع آسیبدیده باعث برقراری تعادل الکترومغناطیسی طبیعی در این ناحیه و رفع علائم آسیبدیدگی میشود.