منظور از فیزیوتراپی ناحیه ی پا چیست؟
پا یا به عبارتی اندام تحتانی انسان دارای ۳۰ مفصل است که می توان بسته به اختلال و مشکل فرد بر روی تمامی آنها فیزیوتراپی انجام داد. عملکرد دقیق و هماهنگ این مفاصل در کنار هم و به کمک عضلات این عضو که حرکت و ثبات را در این ناحیه ایجاد می کنند موجب می شود تا ما بتوانیم راه برویم، بدویم، بپریم و فعالیت ها و حرکات روزانه خود را به انجام برسانیم. پای انسان ممکن است در اثر فعالیت های تکراری و بیش از حد و یا ضربه مستقیم دچار آسیب و در نتیجه ملتهب و دردناک شود که در نتیجه نیاز به فیزیوتراپی پا پیدا می کند.
پا در صورت آسیب علائمی همچون درد ، التهاب و تورم ، ضعف عضلات ، سفتی حرکت و کاهش دامنه حرکتی را از خود بروز می دهد. در این حالت درمان بیمار شامل روش های مناسب برای کاهش درد و التهاب می شود این روش ها طیف وسیعی مانند الکتروتراپی یا مگنت تراپی را نیز می توانند شامل شوند. افزایش قدرت با کمک تمرینات ورزشی مناسب ، افزایش دامنه حرکتی با استفاده از تکنیک های دستی ، بهبود حس عمقی و بازآموزی الگوی راه رفتن نیز جز روش های درمانی دیگر فیزیوتراپی پا برای درمان عارضه های بیمار می باشند.
برنامه درمانی فیزیوتراپی فرد آسیب دیده وابسته به وضعیت بدنی وی قبل و بعد از آسیب وارده تعیین می شود. نحوه انجام فیزیوتراپی پا با توجه به وضعیت بدنی هر فرد می تواند متفاوت باشد. درکل برنامه فیزیوتراپی ، شامل ۳ قسمت متفاوت است که شامل استفاده از دستگاهها ، درمان دستی و تمرین درمانی می شود.
مطلب پیشنهادی : دستگاه بیوفیدبک
کلیات و برنامه ی درمانی فیزیوتراپی پا
برنامه درمانی فیزیوتراپی فرد آسیب دیده وابسته به وضعیت بدنی وی قبل و بعد از آسیب وارده تعیین می شود. نحوه انجام فیزیوتراپی پا با توجه به وضعیت بدنی هر فرد می تواند متفاوت باشد. درکل برنامه فیزیوتراپی ، شامل ۳ قسمت متفاوت است که شامل استفاده از دستگاهها ، درمان دستی و تمرین درمانی می شود.
دستگاه های فیزیوتراپی چه کاربردهایی دارند؟
-
دستگاه تحریک الکتریکی:
از این دستگاه تحریک الکتریکی برای کاهش و کنترل درد و التهاب و نیز بازآموزی حرکات عضلات در عضو مورد درمان فیزیوتراپی می باشد. که سه نوع جریان به صورت رایج مورد استفاده قرار میگیرند و عبارت اند از ؛ جریان تنس به منظور کنترل درد، جریان فارادیک به منظور کنترل اعصاب و جریان اف ای اس به منظور بازآموزی عصلانی بکار می رود.
-
لیزر تراپی:
از لیزرتراپی به منظور کاهش التهاب، کنترل درد و نیز گاهی به جهت تحریک و افزایش میزان ترمیم در عضو استفاده می شود. لیزر یک دسته خاص از طول موج های الکترومغناطیس است و در دو نوع لیزر کم توان و پر توان است.
-
شاک ویو تراپی:
فیزیوتراپی پا توسط شاک ویو برای مشکلاتی مانند خار پاشنه ، تاندونیت های مزمن ، نقاط تریگروگرفتگی می باشد.
-
دیاترمی:
دستگاه دیاترمی نیز می تواند گرمای عمقی ایجاد کند ، که به منظور کاهش التهاب مزمن و رفع اسپاسم عضلات ریز و عمقی در فیزیوتراپی پا مورد استفاده می باشد.
چه اختلالاتی در اندام تحتانی نیازمند فیزیوتراپی می باشند؟
شکستگی پا : فیزیوتراپی پا پس از شکستگی در فاز اول برای بهبود شکستگی شامل دوره استراحت و بی حرکتی است و با توجه به نوع و محل شکستگی مدت زمان آن متغیر می باشد. در مراحل بعدی، آموزش قرار گیری صحیح عضو، آموزش تمرینات مناسب جهت جلو گیری از اتروفی و ضعیف شدن عضلات و همچنین توجه به سایر عضو ها در مدت زمان استراحت می باشد.
استفاده از روش های ضد درد ، تحریک کننده عضلات و ضد التهاب نیز در این فاز از شکستگی بسیار مفید و کارآمد است. در فاز بعدی درمان شکستگی که با توجه به شرایط ، وزن اندازی روی عضو به مرور انجام می شود و بیمار برای بازگشت به زندگی روزمره آماده می شود. در این فاز تمرینات تقویتی با شدت بیشتری صورت گرفته ، تمرینات فانکشنال ، آموزش صحیح راه رفتن ، بدست آوردن دامنه طبیعی حرکات مفاصل مورد توجه است.
پیچ خوردگی پا: گزینه های مختلفی برای درمان پارگی تاندون مچ پا یا پیچ خوردگی آن همراه یا بدون عمل جراحی وجود دارند. گزینه ها بدون عمل جراحی شامل روش های( حفاظت، استراحت، کمپرس یخ، استفاده از مچ بند طبی و بالا قرار دادن مچ پا) می باشد. اغلب پیچ خوردگی های درجه۱ با این روش درمان می شوند.
پیچ خوردگی های درجه۲ نیز با این روش درمان می شوند اما مدت زمان درمان بیشتر به طول می انجامد. پزشک برای ثابت نگه داشتن مفصل ممکن است به شما استفاده از آتل یا گچ را توصیه کند. چنانچه به پیچ خوردگی درجه ۳دچار هستید، ممکن است به استفاده از گچ پا به مدت دو تا سه هفته نیاز داشته باشید.
- حرکات ورزشی برای تقویت عضلات
- حرکات ورزشی برای بهبود تعادل
