تكارتراپی

تکارتراپی

تکارتراپی چیست؟

تکارتراپی یکی از روش های ایجاد گرمای عمقی در فیزیوتراپی است که ایده ی اصلی آن تولید گرما داخل بافت است. این گرما از طریق یک جریان متناوب از امواج رادیو فرکانسی (معمولا با فرکانس ۴۴۸ کلیلو هرتز) ایجاد شده و به وسیله ی دو الکترود بر روی پوست اعمال و موجب انتقال انرژی به بافت های مختلف بدن می شود و بر اثر نحوه ی اعمال و کاربرد تاثیرات مختلفی را بر درمان اختلالات اسکلتی عضلانی به جای می گذارد .

مکانیسم اثرات تکارتراپی در بدن چگونه است؟

تکارتراپی با ایجاد گرمای عمقی در بافت قادر به سرعت بخشیدن در فرآیند های طبیعی بدن در ترمیم سلول ها و آسیب هاست که به کاهش درد و تسریع بهبودی کمک می کند . اثرات گرمایی تکار بر مبنای اتساع عروق است که سبب می شود جریان خون در بافت هدف افزایش پیدا کند. این افزایش خون باعث افزایش اکسیژن رسانی  و مواد مغذی به بافت تحت درمان می شود. نتیجه ی همه ی این موارد بهبود درد ،آزاد شدن عضلات و اثرات ترمیمی می شود .

زمانیکه امواج رادیوفرکانسی به بدن وارد می شود انرژی خود را از طریق ایجاد جریان الکترومغناطیسی منتقل می کند این جریان الکترومغناطیسی در طول بافت باعث حرکت سریع تر یون های موجود در بافت می شود و در نتیجه باعث افزایش فعالیت سیستم لنفاوی می شود. فعالیت بیشتر سیستم لنفاوی اثرات مطلوبی مانند کاهش تورم ، تاثیرات ضد التهابی  و افزایش جذب سموم را به دنبال دارد.

عملکرد دستگاه تکار چگونه است؟

مدالیته ی تکار دارای دو حالت مختلف درمانی می باشند که عبارت اند از : الف) خازنی          ب) مقاومتی

به طور معمول این حالات به وسیله ی پروب ها یا همان الکترود های دستگاه اعمال می شوند که جنسشان از فولاد زد زنگ طبی است . این دو حالت درمانی بسته به مقاومت بافت تحت درمان باعث القای پاسخ های مختلف بافتی می شوند .

از نوع خازنی که در آن الکترود فعال به وسیله ی یک لایه ی عایق سرامیکی پوشیده شده ، برای انتقال انرژی به لایه های سطحی بافت شامل چربی عضله غضروف و سیستم لنفاوی استفاده می شود. از نوع مقاومتی که در آن الکترود فعال عایق سرامیکی ندارد ، برای انتقال مستقیم انرژی رادیوفرکانسی و در نتیجه تولید گرما در بافت های عمقی تر بدن شامل استخوان ، فاشیا ،کپسول مفصلی و تاندون ها می شود.

 

مطلب پیشنهادی : لیزر درمانی و اثرات آن

 

اثرات فیزیولوژیک تکار بر بافت های مختلف بدن چیست؟

افزایش انعطاف پذیری کلاژن

کاهش درد با آزاد کردن اندورفین

کاهش اسپاسم

گشادی عروق موضعی

تسریع بازجذب توده های هموراژی

چه آسیب ها و مشکلاتی را با تکار میتوان بهبود داد؟

تسکین درد و التهاب

جذب مایعات اضافی تجمع یافته در بدن

درد گردن و کمر

التهاب کپسول مفصلی و خشکی مفصل

بورسیت و آسیب های تاندونی

آسیب روتاتور کاف شانه

آسیب آرنج تنیس بازان

اسپاسم و گرفتگی عضلات

مدت زمان درمانی برای تکارتراپی چقدر است ؟

یک جلسه تکارتراپی معمولا ۳۰ دقیقه زمان می برد و با توجه به وضعیت بیمار و مشکل وی تعداد جلسات درمان می تواند از ۵ تا ۱۰ متغیر باشد.

در چه مواردی نمی توان از تکارتراپی استفاده کرد؟

در افراد دارای pacemakerهای قلبی، زخم گوارش، بدخیمی ها و عفونت های شدید ، در ۶ ماه نخست بارداری  و روی زخم های باز استفاده از دستگاه تکارتراپی ممنوعیت دارد.

تفاوت تکارتراپی با سایر مدالیته های گرمایی چیست؟

این مدالیته نسبت به هات پک که یک مدالیته ی گرما دهنده ی سطحی است جریان خون بیشتری را فراهم می کند و باعث انعطاف پذیری نواحی عمقی تری از بافت می شود. نسبت به اولتراسوند نواحی بیشتری از موضع درمان را تحت پوشش قرار می دهد و برخلاف آن روی پریوست استخوان متمرکز نمی شود و ایمن تر است. درمقایسه با دیاترمی که آن هم یک مدالیته ی گرما دهنده ی عمقی است ایمن تر است چون از گرمای بیش از حد در حد فاصل پوست و الکترود جلوگیری می کند.

مقالات جدید مرکز سبلان شرق