دوپویترن (Dupuytren’s Contracture) نوعی بیماری مزمن و پیشرونده است که با ضخیم شدن و جمع شدن بافت همبند کف دست شناخته می شود.
این بیماری باعث می شود انگشتان دست – معمولاً انگشت حلقه و انگشت کوچک – به تدریج به سمت داخل خم شوند و دامنه حرکتی دست محدود گردد.
علت دقیق آن مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی، سن بالا، دیابت، مصرف الکل و سیگار می تواند در ایجاد آن نقش داشته باشند.
علائم دوپویترن
علائم بیماری دوپویترن به تدریج ظاهر می شود و ممکن است در ابتدا بدون درد باشد:
- تشکیل گره ها یا برجستگی های کوچک و سفت در کف دست
- ضخیم شدن پوست ناحیه کف دست
- کاهش انعطاف پذیری انگشتان
- ناتوانی در صاف کردن کامل انگشتان
- ایجاد ناهنجاری در ظاهر دست
در مراحل پیشرفته، این بیماری می تواند انجام فعالیت های روزمره مانند گرفتن اشیاء، نوشتن یا دست دادن را دشوار کند.
آیا فیزیوتراپی در درمان دوپویترن موثر است؟
بیماری دوپویترن با جراحی یا تزریق آنزیم هایی مانند کلاژناز درمان می شود، اما فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد دست، کاهش سفتی و بازیابی حرکت ایفا می کند.
فیزیوتراپی چه در مراحل ابتدایی بیماری و چه پس از درمان های تهاجمی مانند جراحی، می تواند به حفظ و ارتقاء عملکرد دست کمک کند.
اهداف فیزیوتراپی در درمان دوپویترن
- افزایش دامنه حرکتی مفاصل انگشتان و دست
- کاهش درد و سفتی در کف دست
- جلوگیری از پیشرفت انقباضات
- بهبود عملکرد دست در انجام فعالیت های روزمره
- تقویت عضلات دست و انگشتان
- بازتوانی بعد از جراحی یا تزریق
تکنیک های فیزیوتراپی برای درمان دوپویترن
فیزیوتراپی برای درمان از روش های مختلفی استفاده میکند که توسط فیزیوتراپیست ها صورت میگیرد در ادامه انواع تکنیک های درمانی دوپویترن با فیزیوتراپی را معرفی خواهیم کرد.
درمان دستی (Manual Therapy):
فیزیوتراپیست با استفاده از تکنیک های تخصصی، سفتی و چسبندگی در بافتها را کاهش داده و به نرم تر شدن کف دست کمک می کند.
تمرینات کششی (Stretching):
تمرینات ملایمی برای کشش تاندون ها و مفاصل انجام می شود که به جلوگیری از پیشرفت خمیدگی انگشتان کمک می کند.
الکتروتراپی (TENS یا اولتراسوند):
استفاده از جریان الکتریکی یا امواج اولتراسوند برای کاهش التهاب و بهبود گردش خون در ناحیه درگیر.
تمرینات مقاومتی و تقویتی:
پس از افزایش انعطاف پذیری، تمریناتی برای تقویت عضلات کف دست و انگشتان انجام می شود.
آتل گذاری (Splinting):
در مواردی که انگشتان به سمت داخل خم شده اند، فیزیوتراپیست ممکن است آتل هایی طراحی کند تا به باز شدن تدریجی مفاصل کمک کند.
فیزیوتراپی بعد از جراحی دوپویترن
جراحی می تواند انقباض های ناشی از دوپویترن را اصلاح کند، اما بدون فیزیوتراپی، احتمال بازگشت محدودیت های حرکتی وجود دارد. فیزیوتراپی بعد از عمل شامل:
- کاهش ورم
- جلوگیری از چسبندگی بافت ها
- بازیابی دامنه حرکت
- بازگرداندن عملکرد دست به حالت طبیعی
نکاتی برای پیشگیری از پیشرفت بیماری
اگر در مراحل اولیه بیماری دوپویترن قرار دارید، می توانید با رعایت برخی نکات از پیشرفت آن جلوگیری کنید:
- انجام منظم تمرینات کششی کف دست و انگشتان
- خودداری از انجام حرکات تکراری سنگین
- ترک سیگار و کنترل قند خون در صورت ابتلا به دیابت
- مراجعه زودهنگام به فیزیوتراپیست برای مشاوره و ارزیابی دقیق
جمع بندی
بیماری دوپویترن اگر به موقع تشخیص داده و درمان شود، می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد. فیزیوتراپی به عنوان یکی از روش های مؤثر در مدیریت این بیماری، چه در مراحل ابتدایی و چه پس از درمان های دارویی یا جراحی، اهمیت دارد.
با بهره گیری از روش های تخصصی فیزیوتراپی می توان عملکرد دست را بهبود بخشید، درد را کاهش داد و کیفیت زندگی را ارتقاء داد.
اگر به دنبال مرکزی تخصصی برای درمان و فیزیوتراپی بیماری هایی مانند دوپویترن هستید، مرکز فیزیوتراپی سبلان شرق یکی از بهترین انتخاب ها در شرق تهران است.
این مرکز با استفاده از دستگاه های پیشرفته، تیم مجرب و برنامه درمانی اختصاصی برای هر بیمار، خدمات فیزیوتراپی را با بالاترین کیفیت ارائه می دهد.
با مراجعه به فیزیوتراپی سبلان شرق، روند درمانی خود را با اطمینان و آرامش آغاز کنید.
