در رفتگی انگشت دست یکی از آسیب های رایج است که می تواند به دلیل ضربه، زمین خوردن، یا پیچ خوردن انگشت رخ دهد.
این آسیب نه تنها باعث درد شدید و کاهش توان حرکتی در انگشت می شود، بلکه اگر به درستی درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت نیز شود.
در این مقاله از مرکز فیزیوتراپی سبلان شرق به بررسی علل، علائم، روش های درمانی و نکات مهم در جلوگیری از در رفتگی انگشت دست خواهیم پرداخت.
علت های در رفتگی انگشت دست
در رفتگی انگشت دست به دلایل مختلفی رخ می دهد که برخی از رایج ترین آن ها عبارتند از:
ضربه مستقیم
زمانی که انگشت دست به صورت مستقیم به جایی برخورد می کند یا ضربه ای قوی به آن وارد می شود، ممکن است باعث جابجایی استخوان های انگشت و در رفتگی شود.
ورزش های پربرخورد
ورزش هایی مانند بسکتبال، والیبال، فوتبال و ورزش های رزمی می توانند احتمال در رفتگی انگشت دست را افزایش دهند، زیرا در این ورزش ها حرکات سریع و برخوردهای زیاد رخ می دهد.
افتادن و زمین خوردن
هنگام افتادن، افراد معمولاً برای حفاظت از بدن خود دست هایشان را جلو می برند، که این حرکت می تواند فشار زیادی به انگشتان دست وارد کرده و باعث در رفتگی شود.
حرکات ناگهانی و نادرست
گاهی اوقات حرکات ناگهانی و شدید انگشتان، مانند فشار بیش از حد در حین حمل اشیا یا حرکت های نادرست، میتواند باعث در رفتگی شود.
علائم در رفتگی انگشت دست
در رفتگی انگشت دست با علائم خاصی همراه است که برخی از آنها عبارتند از:
درد شدید
درد بلافاصله پس از در رفتگی احساس می شود و ممکن است تا زمانی که انگشت در جای خود قرار نگرفته است، ادامه یابد.
تورم و کبودی
ناحیه اطراف انگشت دررفته معمولاً دچار تورم و کبودی می شود، که می تواند حرکت انگشت را نیز محدود کند.
عدم توانایی در حرکت دادن انگشت
در صورت در رفتگی، فرد قادر به حرکت دادن انگشت خود به صورت طبیعی نخواهد بود و ممکن است احساس قفل شدگی یا محدودیت حرکت کند.
تغییر شکل انگشت
انگشت در رفته ممکن است از نظر ظاهری تغییر شکل دهد و به وضوح از محل طبیعی خود جابجا شود.
روش های تشخیص در رفتگی انگشت
برای تشخیص دقیق در رفتگی انگشت دست، پزشک از روش های مختلفی استفاده می کند:
معاینه بالینی
پزشک از طریق مشاهده و لمس انگشت می تواند در رفتگی را تشخیص دهد. در برخی موارد ممکن است دردناک بودن ناحیه و تورم، مانع از انجام معاینه دقیق شود.
تصویربرداری با اشعه ایکس
این روش به پزشک کمک می کند تا از جابجایی و آسیب استخوانی یا شکستگی احتمالی در اطراف ناحیه در رفته مطمئن شود.
ام‌آرآی (MRI)
در صورتی که آسیب به تاندون ها یا بافت های نرم محتمل باشد، ام آر آی می تواند اطلاعات دقیقی در خصوص نوع و میزان آسیب ارائه دهد.
درمان در رفتگی انگشت دست
درمان در رفتگی انگشت شامل مراحل مختلفی است که به کاهش درد و بازگشت عملکرد طبیعی انگشت کمک میکند:
بازگرداندن انگشت به محل اصلی
اولین اقدام درمانی، بازگرداندن انگشت به جای خود است که این کار باید توسط یک پزشک متخصص انجام شود. تلاش برای جا انداختن انگشت به صورت غیرحرفه ای می تواند آسیب های جدی تر را به وجود آورد.
استفاده از یخ
برای کاهش تورم و درد، استفاده از کمپرس یخ به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در هر ساعت بسیار مفید است.
بستن انگشت
پس از جا انداختن انگشت، ممکن است پزشک انگشت را با استفاده از باند یا اسپلینت ثابت کند تا از حرکت ناخواسته جلوگیری و بهبود سریع تر شود.
تمرینات فیزیوتراپی
پس از بهبودی اولیه، فیزیوتراپی برای بازگشت قدرت و دامنه حرکتی انگشت به کار می رود. تمرینات فیزیوتراپی به تقویت عضلات و تاندون های اطراف انگشت و پیشگیری از آسیب های آینده کمک می کند.
مراقبت های خانگی و نکات پیشگیرانه
برای جلوگیری از بروز در رفتگی انگشت دست و مراقبت از آن در صورت وقوع، می توان به نکات زیر توجه کرد:
گرم کردن قبل از ورزش
انجام حرکات گرم کننده و کششی قبل از شروع فعالیت های ورزشی می تواند احتمال آسیب دیدگی انگشتان را کاهش دهد.
استفاده از تجهیزات محافظتی
در ورزش های پربرخورد یا فعالیت هایی که احتمال ضربه به دست وجود دارد، استفاده از دستکش های محافظتی می تواند از انگشتان محافظت کند.
احتیاط در حین انجام فعالیت‌ها
در انجام فعالیت های روزمره مانند حمل اجسام سنگین یا کار با ابزار، باید دقت کرد و از اعمال فشار بیش از حد به انگشتان خودداری نمود.
استفاده از کمپرس یخ و داروهای ضدالتهابی در صورت آسیب
در صورتی که انگشت دچار در رفتگی شد، استفاده از کمپرس یخ و دارو های ضدالتهابی (با مشورت پزشک) می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
سخن پایانی
در رفتگی انگشت دست یکی از آسیب های متداول است که میتواند به دلیل ضربه، ورزش یا حرکات نادرست رخ دهد.
تشخیص سریع و درمان صحیح این نوع آسیب ها از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتوان از عوارض طولانی مدت و کاهش عملکرد انگشت جلوگیری کرد.
با مراقبت و انجام تمرینات فیزیوتراپی مناسب، می توان به بازگشت کامل عملکرد انگشت و جلوگیری از آسیب های بیشتر کمک کرد.
