تاندونیت شانه

تاندونیت شانه چیست؟

تاندونیت شانه عارضه ای است که با التهاب تاندون های شانه و ایجاد پارگی‌ های میکروسکوپی در شانه مشخص می شود.

تاندونیت شانه اغلب در نتیجه انجام فعالیت های تکراری و یا گاهی نیز در اثر حوادث شدید و ناگهانی رخ داده و منجر به درد و محدود شدن حرکات شانه می شود.

استفاده بیش از حد از عضلات و انجام فعالیت های تکراری مهمترین عامل زمینه ای در ایجاد تاندونیت شانه هستند که اغلب در افرادی که فعالیت های تکراری مانند نقاشی ، خیاطی و یا ورزش هایی مانند تنیس و والیبال انجام می دهند رخ می دهد.

احتمال بروز این عارضه با افزایش سن به دلیل کاهش خاصیت کشسانی تاندون ها شده نیز افزایش می یابد.

خوشبختانه در اغلب موارد تاندونیت شانه با روش های غیر تهاجمی همچون فیزیوتراپی بهبود می یباد و نیازی به انجام اعمال جراحی توسط جراح ارتوپد وجود ندارد.

فیزیوتراپی شانه موثرترین درمان در بهبود آسیب های ارتوپدی است که موجب تقویت شانه و کاهش درد و تسریع بهبودی خواهد شد.

در کلینیک فیزیوتراپی سبلان در شرق تهران خدمات تخصصی فیزیوتراپی برای درمان آسیب های ارتوپدی به مراجعه کنندگان عزیز ارائه می شود.

 

علت تاندونیت شانه

کارهای تکراری با دست و شانه، ورزش هایی که نیازمند فعالیت دائم شانه هستند مانند شنا، تنیس و بیس بال و همچنین حوادث و ضربه و آسیب های شدید از جمله مهم ترین علل بروز تاندونیت شانه هستند.

شایع ترین علل بروز تاندونیت شانه:

  • فعالیت بیش از حد: فعالیت بیش از حد شانه که باعث آسیب و فرسایش تاندون ها می شود.
  • کلسیفیه شدن تاندون ها: التهاب در ناحیه مفصل شانه باعث درد و کاهش قدرت و توانایی حرکتی ناحیه شده و همچنین در صورت ماندگار شدن آن باعث جمع شدن کلسیم در تاندون های روتاتور کاف  می شود.
  • تاندونیت ناشی از گیرافتادگی شانه در صورت تنگی و کاهش فاصله ی بین روتاتور کاف و قوس کوراکوآکرومیال و فشار به تاندون های روتاتور کاف و همچنین ضعف عضلات، بورس متورم و … این اتفاق رخ می دهد.
  • پارگی روتاتور کاف: آسیب ناگهانی شانه و آسیب تاندون ها و همچنین ملتهب شدن آن ها به علت گیرافتادگی بلند مدت باعث پارگی خفیف یا کامل تاندون های روتاتور کاف می شوند.

 

آسیب های تاندونی شانه و روش های درمان آن

در اطراف مفصل شانه، چهار گروه عضلانی وجود دارد که وظیفه آنها، ایجاد ثبات در مفصل شانه و انجام حرکات آن میباشد.

هر زمان که شما حرکتی در شانه خود انجام میدهید، در واقع در حال استفاده از این گروه های عضلانی هستید. به همین سبب مفصل شانه یک از شایعترین ناحیه هایی است که دچار آسیب های عضلانی اسکلتی میشود و بیشترین آسیب نیز مربوط به تاندون های عضلانی شانه میباشد.

آسیب های تاندونی شانه میتواند از خفیف تا شدید و حاد یا مزمن باشند. در اغلب موارد، علت ایجاد این گونه آسیب ها، استفاده بیش از حد از مفصل بوده که میتواتند سبب کشیدگی، نیمه پارگی و یا پارگی کامل تاندون های شانه گردد.

مثلا بازیکنان تنیس که با مکررا با فعالیت شدید شانه در ارتباط هستند یا افراد نقاش که مجبور به بالا نگه داشتن دست در مدت زمان طولانی هستند، بیشتر آسیب های تاندونی شانه را تجربه میکنند. همچنین اتفاقات ناگهانی مانند زمین خوردن یا تصادفات نیز میتواند سبب پارگی و آسیب های تاندونی شانه گردد که معمولا با درد های شدید همراه میباشد.

 

علائم آسیب های تاندونی شانه

اینطور نیست که همه ی انواع آسیب های شانه بلافاصله با درد همراه شوند. بعضی از این آسیب ها نتیجه ی تغییرات تخریبی هستند که در مدت زمانی طولانی اتفاق افتاده اند به این معنا که آسیب، ماه ها یا حتی سالها قبل از اینکه ظاهر شود، در حال اتفاق افتادن بوده است.

دیگر علائم آسیب های تاندونی شانه:

  • درد حین بالا آوردن دست بالای سر
  • مشکل حین بردن دست به سمت پشت بدن
  • ضعف تدریجی در عضلات شانه
  • شانه درد خصوصا شب هنگام
  • مشکل در خوابیدن روی دست سمت آسیب دیده

 

در صورتی که هر یک از این علائم یبش از یک هفته ادامه پیدا کند، برای تشخیص علت آن باید به پزشک مراجعه شود.

 

درمان آسیب های تاندونی شانه

طیف وسیعی از روشهای درمانی از استراحت تا مرحله نهایی جراحی وجود دارد. التهابات تاندونی میتواند به مرور زمان و در طولانی مدت پیشرفت کرده و به نیمه پارگی و در نهایت پارگی کامل تاندون منجر شوند.

حدود ۸۰ درصد افرادی که دچار آسیب های تاندونی شانه میشوند، با روش های درمانی غیر جراحی بهبود می یابند.

درمان اولیه آسیب های تاندونی شانه ، شامل اقدامات لازم جهت کاهش درد و التهاب و کمک به ترمیم می باشد.

در زیر به برخی از روشهایی که جزو درمانهای خانگی نیز می باشد اشاره

می کنیم:

  • دوری از فعالیت هایی که سبب افزایش درد شما میشوند
  • اعمال کمپرس آب سرد، سه الی چهار بار در طول روز و هر بار به مدت ۲۰ دقیقه
  • مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی شامل ایبوپروفن و ناپروکسن

 

رعایت یکسری نکات ساده که اغلب افراد در طول روز با آنها در ارتباط اند، میتواند بطور قابل توجهی درد و التهابات مفصل شانه را کاهش دهد. برخی از این نکات عبارتند از:

  • از فعالیت هایی که نیازمند بالا آوردن دست بالای سر هستند، خودداری کنید.
  • در صورتیکه مجبور به فعالیت طولانی مدت هستید، بین آن وقفه انداخته و استراحت کنید.
  • هر شب روی یک سمت از بدن خود نخوابید.
  • از حمل کردن کیف، فقط بر روی یک شانه خودداری کنید.
  • اجسام را موقع حمل کردن، در نزدیک ترین حالت به بدن خود نگه دارید.
  • حین تمیز کردن در و پنجره ها و سطوح، دستان خود را مرتبا تعویض کنید.
  • اگر مجبور به زیاد نشستن هستید (مثلا قشر کارمند) صندلی مناسب و استاندارد استفاده کنید بطوریکه صندلی دارای محل استراحت دست باشد.

 

دلایل و عوامل افزایش دهنده آسیب

  • وارد شدن ضربه مستقیم به شانه
  • استفاده بیش از حد از تاندون های شانه
  • ناپایداری مفصل شانه
  • سستی رباط های شانه
  • انجام فعالیت‌ های تکراری با شانه مانند خیاطی و باغبانی
  • انجام ورزش هایی مانند تنیس
  • دفورمیتی های مفصل شانه مانند کیفوز و شانه های جلو آمده
  • بلند کردن و حمل اجسام سنگین
  • اختلال در خونرسانی به تاندون های شانه
  • کشش بیش از حد شانه
  • رسوب کلسیم در ساختار تاندون شانه
  • برخی بیماری ها مانند روماتیسم مفصلی و مصرف برخی داروها می توانند ریسک ابتلا به تاندونیت شانه را افزایش دهند.

 

تشخیص

فیزیوتراپیست پس از ارزیابی موارد زیر، بررسی علائم و میزان درد و همچنین عادات روزانه و فعالیت های شغلی مشکل را تخشیص می دهد.

  • ارزیابی دامنه حرکتی مفصل
  • ارزیابی حالت های بدن
  • تست قدرت عضلات

معمولا فیزیوتراپیست در صورت نیاز تست های فیزیکی را نیز پس از بررسی موارد فوق جهت تشخیص دقیق تر مشکل انجام می دهد.

 

درمان تاندونیت شانه

 استراحت دادن به شانه و اجتناب از انجام فعالیت هایی که موجب تشدید درد و آسیب شانه می شوند.

تجویز آتل های مخصوص که به کاهش حرکات شانه و استراحت دادن به تاندون های شانه بمنظور بازسازی کمک می کنند می تواند مفید باشد.

قرار دادن کمپرس یخ در محل دردناک به تسکین درد و التهاب کمک می کند.

برای کاهش درد و التهاب می توان از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن استفاده کرد.

پزشک شما در صورت صلاحدید، شما را به فیزیوتراپیست ارجاع میدهد.

فیزیوتراپی شامل استفاده از دستگاه های تحریکی الکتریکی جهت کاهش درد و التهاب و آموزش تمرینات کششی و تقویتی جهت درمان آسیب های تاندونی شانه می باشد.

فیزیوتراپیست به شما نحوه ی صحیح حرکات جهت برداشتن فشار از روی تاندون ها و مفصل شانه را آموزش میدهد. همچنین طیف وسیعی از تکنیک ها و درمانهای دستی جهت کاهش درد و التهاب نیز توسط فیزیوتراپیست برای شما انجام میشود.

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی مهم ترین راهکار درمان تاندونیت شانه است که بازیابی توان از دست رفته شانه و تسریع بهبودی کمک می کند.

تمرینات فیزیوتراپی در منزل را نیز می توان بدون مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی تحت نظر فیزیوتراپیست انجام داد.

متخصصان ما در کلینیک فیزیوتراپی سبلان شرق در نارمک از پیشرفته ترین تجهیزات فیزیوتراپی همچون لیزرتراپی و مگنت تراپی و بروزترین متدهای درمانی برای درمان تاندونیت شانه استفاده می کنند.

در صورتی که روش های غیر جراحی نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار بکنند جراحی توسط جراح ارتوپد ضروری خواهد بود.

 

تزریق استروئیدهای ضد التهابی

در صورتیکه آسیب های تاندونی شانه با روش های فوق درمان نشوند، ممکن است پزشک تزریق استروئید های ضد التهابی به تاندون را جهت کاهش درد و التهاب پیشنهاد کند.

 

جراحی

مرحله آخر و در صورتیکه هیچ یک از روشهای غیر تهاجمی موثر نباشند،‌ جراحی می باشد. اغلب بیماران پس از جراحی تاندون های شانه بصورت ریکاوری میشوند. پس از جراحی، بیمار نیاز به استراحت و انجام فیزیوتراپی جهت بهبود قدرت عضلانی و دامنه حرکتی مفصل دارد.

 

کلینیک فیزیوتراپی سبلان از بهترین کلینیک های فیزیوتراپی در شرق تهران

تلفن تماس : ۸۶۰۱۱۲۷۰-۰۲۱

مقالات جدید مرکز سبلان شرق
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *