فیزیوتراپی نوروپاتی یک روش درمانی فیزیکی است که به توانایی بهبود علائم و عملکرد افراد مبتلا به نوروپاتی کمک می‌کند.
نوروپاتی معمولاً به صورت آسیب به عصب‌ها اتفاق می‌افتد و می‌تواند منجر به علائمی نظیر درد، ضعف عضلات، اختلالات حسی و تعدادی مشکل دیگر گردد.
تعریف نوروپاتی و فیزیوتراپی نوروپاتی
بیماری نوروپاتی در نتیجه آسیب به اعصاب خارج مغز و نخاع (اعصاب محیطی) ایجاد می‌شود و اغلب باعث ضعف، و ایجاد بی‌حسی و درد در دست‌ها و پاها می‌شود.
همچنین مناطق دیگر بدن شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سیستم عصبی محیطی شما اطلاعات را از مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) به بقیه بدن می‌فرستد.
اعصاب محیطی همچنین اطلاعات حسی را به سیستم عصبی مرکزی می‌فرستند.
فیزیوتراپی نوروپاتی شامل تمرینات عضلانی و ترتیبی، ماساژ، الکتروتراپی، و سایر تکنیک‌های فیزیکی است که به بهبود عملکرد عضلات و عصب‌ها، کاهش درد، و افزایش حرکتی کمک می‌کند.
علائم نوروپاتی
هر عصبی در سیستم محیطی شما عملکرد خاصی دارد، بنابراین علائم به نوع اعصاب آسیب دیده بستگی دارد.
دسته بندی اعصاب
- اعصاب حسی که مانند پوست ، دما ، درد ، لرزش یا لمس را احساس میکنند .
- اعصاب حرکتی که حرکت عضلات را کنترل میکنند .
- اعصاب خودمختار که حرکاتی مثل ضربان قلب ، مثانه ، فشار خون ، هضم و مثانه را کنترل میکنند .
علائم نوروپاتی محیطی
- شروع تدریجی بی حسی ، سوزن سوزن شدن ،
- درد تیرو لرزشی ، ضربان دار یا سوزش
- حساسیت شدید به لمس
- درد هنگام فعالیت هایی که نباید باعث درد بشوند مانند درد هنگام فشار دادن برروی پاها
- عدم هماهنگی و سقوط و ضعف عضلانی
دلایل ایجاد نوروپاتی
نوروپاتی محیطی یک بیماری نیست بلکه آسیب عصب ناشی از چند بیماری است شرایطی که باعث ایجاد نوروپاتی محیطی میشوند :
- بیماری های خودایمنی
- دیابت
- عفونت ها
- اختلالات ارثی
- تومور
- اختلالات مغز استخوان
- بیماری های دیگر (بیماری کلیه و کبدی واختلالات بافت همبند و کم کاری تیروئید )
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به نوروپاتی محیطی :
- دیابت ، سومصرف الکل ، کمبود ویتامین به ویژه ویتامین های گروه B
- بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتویید و لوپوس
- اختلالات کبد و کلیه یا تیروئید ، قرار گرفتن در معرض سموم
فیزیوتراپی نوروپاتی :
فیزیوتراپیست‌ها نقش مهمی در کمک به افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دارند. فیزیوتراپی نوروپاتی به بهبود و حفظ عملکردهایی که به علت نوروپاتی محیطی دچار مشکل شده‌اند، کمک می‌کند.
فیزیوتراپیست همراه با شما یک برنامه‌ی درمانی را برای کمک به پاسخگویی به نیازها و اهداف خاص فردی شما، تهیه خواهد کرد.
از آنجا که علت، نوع و علائم نوروپاتی محیطی می‌تواند متفاوت باشد، رویکرد مراقبتی برای آن نیز متفاوت است.
توصیه های مراقبتی فیزیوتراپی نوروپاتی:
فعالیت های گلایدینگ عصب
برای عملکرد خوب، اعصاب به سه چیز نیاز دارند: حرکت، خون و فضا. تمرین‌هایی که موجب حرکت دادن و سُراندن (gliding) اعصاب شما میشوند اغلب برای کنترل علائم نوروپاتی محیطی مفید هستند و همچنین روند انتقال مواد مغذی به عصب و روند بهبود آن را تقویت میکنند.
فعالیت های تعادلی و هماهنگی فیزیوتراپی نوروپاتی
فیزیوتراپیست شما ممکن است بر روی استراتژی‌هایی کار کند که موجب بهبود تعادل و هماهنگی شما شوند.
هر کدام از آن‌ها ممکن است با نوروپاتی محیطی دچار مشکل شده باشند. بهبود تعادل و هماهنگی می‌تواند خطر سقوط و زمین خوردن شما را کاهش دهد.
پوشیدن بریس ها
فیزیوتراپیست ممکن است برای آسیب عصب شما پوشیدن بریس را تجویز کند. بریس‌ها برای محافظت از اعصاب مجروح استفاده میشوند و به شما کمک میکنند که بی خطر حرکت کنید.
آموزش های فیزیوتراپی نوروپاتی
فیزیوتراپیست به شما آموزش خواهد داد که چگونه با خیال راحت نوروپاتی محیطی را کنترل کنید.
آموزشی که دریافت می‌کنید بر اساس نیاز‌های شخصی شما خواهد بود و ممکن است تمرکز آن بر روی بهبود امنیت شما، جلوگیری از ایجاد مشکلات بیشتر و یا یافتن راه‌های جایگزینی برای انجام بعضی کارها باشد.
پیشگیری از ابتلا به نوروپاتی :
رژیم غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین بدون چربی داشته باشید تا اعصاب سالم بماند.
با خوردن گوشت، ماهی، تخم مرغ، غذاهای لبنی کم چرب و غلات غنی شده از کمبود ویتامین B-12 محافظت کنید.
اگر گیاه‌خوار یا وگان هستید، غلات غنی شده منبع خوبی از ویتامین B-12 هستند، اما در مورد مکمل‌های B-12 با پزشک خود مشورت کنید.
به طور منظم ورزش کنید، با تأیید پزشک، حداقل سه بار در هفته حداقل ۳۰ دقیقه تا یک ساعت ورزش کنید.
از عواملی که ممکن است باعث آسیب عصبی شوند، اجتناب کنید، از جمله حرکات تکراری، موقعیت‌های تنگ که به اعصاب فشار وارد میکنند، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی، سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل.
